Dislexia

O alumnado disléxico debe poñer tanto esforzo nas tarefas de lectoescritura que tende a fatigarse, a perder a concentración, a distraerse e a rexeitar este tipo de tarefas. As familias e mestres/as procesamos esta conduta como desinterese e presionamos para conseguir maior esforzo, sen comprender que este alumnado, realizando estas tarefas, senten coma se de súpeto, calquera de nós, nos vísemos inmersos nunha clase de escritura chinesa.

A dislexia, é moito máis que ter dificultades na lectura e na escritura, xa que existen problemas de compresión, de memoria a curto prazo, de acceso ao léxico, confusión entre a dereita e a esquerda, dificultades nas nocións espazo-temporais…debemos ter en conta que non existen dúas disléxicos idénticos e por tanto cada caso é único e non ten por que presentar a totalidade dos síntomas.

Fonte: Disfam.org

Enlace a Web de disfam.org

 

Disgrafía & Disortografía

A disgrafía é o trastorno da aprendizaxe que se manifesta n@s nen"s mediante unha escritura deficiente. @s menores que teñen disgrafía adoitan sufrir unha falta de habilidades motoras, polo que non presentan necesariamente problemas intelectuais, neurolóxicos, sensoriais, afectivos e sociais.

Esta desorde relaciónase co acto motriz que consiste en transcribir a linguaxe verbal á linguaxe escrita. Por esta razón, é común achar no alumnadi con disgrafía problemas relacionados con déficit de atención, hiperactividade e/o impulsividade.

 Características da disgrafía

1. A grafía d@ alumn@ caracterízase por estar formada de letras de gran tamaño. Tamén é habitual a escritura inclinada, os espazos esaxerados entre as letras que compoñen a palabra ou, todo o contrario, escriben as letras demasiado apertadas
2. Non respeta o interlineado nin as marxes. É frecuente que se salten liñas.
3. O acto de escribir, ademais, requírelles un notable esforzo. Queixanse de que se cansan e, mesmo, evitan a tarefa.
4. Non son capaces de gardar unha postura correcta á hora de escribir
5. Non saben coller o lapis correctamente e/ou aplican demasiada forza no trazo.
6. Escriben demasiado rápido ou moito máis amodo ao esperado segundo a súa idade e maduración.
   

A gran dificultade do alumnado disortográfico é a adquisición e asimilación da normativa ortográfica á hora de construír un discurso escrito. En moitos casos, a disortografía vén asociada á dislexia; por iso é polo que ás veces confúndanse ambos os trastornos. Noutros casos, o alumnado manifesta disortografía como un problema de aprendizaxe específica: sen indicios de problemas na lectura, discapacidade intelectual ou déficit de atención.

Así mesmo, pódese definir a disortografía como a alteración da linguaxe escrita, onde se observan dificultades na ortografía e a escritura.

 Cales son os erros ortográficos máis comúns neste alumnado?

1. Omisión de artigos e concordancias en número, por exemplo: Compreime bolígrafo, A nenas xogan ao fútbol…
2. Problemas de acentuación e na expresión de verbos irregulares, por exemplo: escribir haiga por “haxa”, do verbo “haber”; escribido por “escrito”.
3. Dificultades na correspondencia de fonema e grafema, especialmente á hora de diferenciar b e d, b e p...
4. Adicións na escritura de palabras, por ex.: patitinete (patinete), Bilbado (Bilbao).
5. Inversións na construción de palabras, por ex.: a palabra “planta” escríbea como pantal.

Ademais, o alumno con disortografía ten dificultades para deletrear, debido a que confunde letras.

 Fonte: Unir 

Enlaces de Interés:

RED EDUCA

HSEducación

Disortografía

Xogos de Samaín

 

 

 

 

Habilidades sociais nen@s tea

 

As habilidades sociais poden axudar á persoa con TEA a facer amig@s, aprender dos demais e desenvolver pasatempos e intereses. Estas habilidades tamén lles poden axudar coas relacións familiares e darlles un sentido de pertenza.

Traballar habilidades sociais implica intervir en case todas as áreas do desenvolvemento: comunicación e linguaxe, desenvolvemento social, conduta, desenvolvemento emocional, autonomía e función executiva. Habilidades necesarias para vivir unha vida de calidade e habilidades que se atopan minguadas nas persoas con TEA.

 

 PROGRAMA DE HABILIDADES SOCIAIS PARA AS PERSOAS CON TEA

Sigmatismo interdental

 

Sigmatismo interdental: é o máis habitual entre @s nen@s, en particular, durante a dentición. @ nen@ introduce a lingua entre os dentes incisivos dando como resultado o son /z/.

Rotacismo

Un dos problemas da fala máis comúns que nos atopamos @s docentes mestr@s de audición e linguaxe ao traballar con nenos e nenas son as dislalias (TSF). Pero de entre elas, a predominante (entre 20-30%) é a alteración do fonema /r/ múltiple ou vibrante. A este tipo de dislalia chámaselle rotacismo.

Entre os 5 e 6 anos os nenos xa din ben case todos os sons da linguaxe, algúns mesmo aprenderon a dicir as silabas trabadas, como son /tr/, /bl/, etc. Por iso aos pais sorpréndelles e preocúpalles que o seu fillo non sexa capaz de facer a /r/ vibrante.

 

Estimulación da linguaxe

A linguaxe é a base da comunicación nas persoas, é fundamental por parte de pais e docentes estimular o desenvolvemento da linguaxe en nenos e nenas que permitan establecer un ritmo no desenvolvemento da linguaxe adecuada. 

Por que é importante estimular a linguaxe:

•     A linguaxe é unha autentica ferramenta que nos permite PENSAR.
•     A linguaxe permite o DESENVOLVEMENTO da INTELIXENCIA nos nenos e nenas.
•     Desenvolve a nosa capacidade de análise.
•     A estimulación do desenvolvemento da linguaxe facilita a comprensión e resolución de    problemas.
•     A linguaxe facilita a expresión e desenvolvemento das EMOCIÓNS.
•     É unha ferramenta fundamental para as relacións sociais, e por tanto para o  desenvolvemento social e afectivo.
  

Fonte: educapeques.com

 

Habilidades Sociais

 

Aínda que non hai un acordo claro na definición do concepto de habilidades sociais, Caballo (1986) delimita o termo como: conxunto de condutas emitidas por un individuo nun contexto interpersoal que expresa sentimentos, actitudes, desexos, opinións ou dereitos de ese individuo dun modo axeitado á situación, respectando esas condutas nos demais, e que xeralmente resolve os problemas inmediatos da situación mentres minimiza a probabilidade de futuros problemas. 

 

As dificultades que presentan as persoas con TEA nas habilidades sociais, derivan dunhas diferencias cognitivas en diversas funcións,estas poden flutuar nun continuo dende pequenas a grandes dificultades.

 

 

 

 

 Xogo Pasapabra das emocións  e habilidades sociais

.

Que é o rotacismo?

Denomínase rotacismo a calquera defecto na articulación do fonema r simple (ouro, cara) ou r múltiple (carro, rato), xa sexa por omisión (amou no canto de amor), por substitución (adena, toge, no canto de area e torre) ou distorsión (erre francesa).

Hai que ter en conta que a r é unha  das letras máis difíciles de adquirir e por iso, é unha das últimas en aprender a pronunciar. Neste sentido, o non pronunciala correctamente non se considera algo preocupante ata que a nena ou o neno non ten os 5-6 anos. Cando ocorre, débese corrixir canto antes, xa que canto máis tarde empécese a rehabilitación, máis tempo necesitarase para a mesma.