Confusións das letras "b" e "d"

É importante analizar se a confusión se debe a un aspecto principalmente fonolóxico (similitude entre os trazos acústicos dos fonemas) ou visual (similitude entre os trazos do grafema), así como, salientar naquelas tarefas que sexan máis apropiadas en relación ao estilo de aprendizaxe de cada neno ou nena (predominancia auditiva, visual ou kinestésica). 

Si a dificultade persiste máis alá dos 8 anos é posible que exista un problema de procesamento visual, disortografía ou dislexia, que repercute na confusión das letras nos traballos escritos ou na lectura.

 

Caderno pequeno de fichas con actividades para traballar a discriminación dos fonemas b e d, tanto a nivel auditivo como visual

Xogo e aprendizaxe

Demostrouse con varios estudos científicos que o xogo xera unha serie de accións no cerebro que repercuten en beneficio directo da aprendizaxe significativa e a saúde física e emocional das nenas e dos nenos.

O xogo é a tarefa fundamental á que debe dedicarse @ nen@ durante a súa infancia: a través do xogo desenvolve o súa cognición e aspectos sensoriais, descobre as emocións, reproduce situacións cotiás que lle permiten aprender a desenvolverse de forma adecuada no mundo que lle rodea e crea a que será a súa personalidade futura.

Que temos que ter en conta cando falamos de Estimular a linguaxe?

• A linguaxe ten un carácter social
• @s nen@s aprenden por imitación (modelado)
• A aprendizaxe é máis eficaz se a experiencia resulta divertida (é dicir, se é mediante un xogo)

En resumo, o xogo favorece a aprendizaxe de todas as áreas do desenvolvemento infantil.

www.redcenit.com

www.euroinnova.edu.es

www.unicef.org

25 N - Día contra a Violencia De Xénero

Inferencias visuais

Traballar a comprensión lectora con axuda de debuxos ou pistas visuais facilita moito a tarefa de lectura comprensiva ao alumnado. Neste tipo de tarefas, traballamos ademais as inferencias visuais, xa que en ocasións o alumnado deberá responder a cuestións que  non veñen explicitamente representadas na imaxe.

 

Sinfóns & sílabas trabadas

Sinfón, ou sinfóns, é o termo que usamos para referirnos aos fonemas (“sons”) que se corresponden con dúas consoantes seguidas ao comezo dunha sílaba. Por exemplo a “TR” de TRES, ou BL de BLOGUE. Cando estamos a falar da súa escritura, referímonos a estas sílabas como sílabas trabadas, pero na súa pronuncia, ao falar, o son que temos que articular, chamámolo sinfón. Por iso, cando na escola che digan que non articula correctamente os sinfóns, é algo que ti xa sabías. 

Que pasa se me din que o meu fillo ou filla non articula ben os sinfóns? 

Non hai que asustarse, nin moito menos. No proceso normal de adquisición da linguaxe, aprender a dicir este tipo de sons adoita estar ao final, moitas veces só antes de /r/ forte. Hai nen@s que o din antes, ou que xa din "torre", pero non TREN. En calquera caso non hai que preocuparse polos problemas na articulación de sinfóns. Sinxelamente, a partir de certa idade (4-5 anos), convén observalos para decidir se hai que intervir, porque sí é certo que ás veces necesitan un apoio para conseguilo.

Sigmatismo

O sigmatismo  é unha dificultade na adquisición e produción do son /s/ debido a diferentes causas.

Sabemos que o sigmatismo é frecuente xa que é un dos últimos sons que evolutivamente @ nen@ consegue emitir. Ademais, esta dificultade ten que ver coa complexidade que require a súa emisión en canto ao movemento lingual. 

Dependendo da causa, diferenciamos:

• Sigmatismo interdental: é o máis habitual entre @s nen"s, en particular, durante a dentición. @ nen@ introduce a lingua entre os dentes incisivos dando como resultado o son /z/.
• Sigmatismo dental: Apoia a lingua contra os alvéolos inferiores impedindo a formación dunha canle para o paso do aire. O aire só pode saír entre os dentes producindo un son similar ao fonema /t/.
•  Sigmatismo labiodental: o aire sae entre o beizo inferior e os incisivos superiores, coma se articulásese unha /f/. Trátase dun tipo de sigmatismo pouco habitual.
• Sigmatismo labial: o aire sae entre os dentes e o oco formado entre ambos os beizos como resultado de proxectalos cara a adiante, producindo un son parecido á combinación dos fonemas /f/ e /ch/.
• Sigmatismo palatal: a punta da lingua apóiase no padal duro producindo un son semellante a /ch/.
  
• Sigmatismo lateral: unicamente elévase un lado da lingua polo que a corrente de aire diríxese cara ao lado oposto e, atravesando os cabeiros e os premolares, choca contra a fazula.
• Sigmatismo nasal: a súa causa é nun mal funcionamento do veo do padal que impide unha correcta oclusión facendo que o aire salga polas fosas nasais.

Trastorno fonético ou fonolóxico?

Nos trastornos fonéticos a dificultade preséntase a nivel da articulación do fonema illado. A orixe desta dificultade dáse por unha alteración orgánica ou funcional nos órganos que interveñen na produción do fala (lingua, beizos etc.), pode estar acompañado de frenillo sublingual curto, incorrectas posicións e falta de axilidade linguo labial.Nestes casos, a dificultade está centrada no aspecto motriz ou articulatorio.

Nos trastornos fonolóxicos a dificultade está na produción inapropiada do son en conxunto (nunha palabra, oración etc.) que se pode observar dentro do vocabulario e gramática normal. Este trastorno entón fai referencia a dificultades do fala en nen@s que non teñen alteradas outras habilidades lingüísticas (non se produce no nivel articulatorio xa que poden pronunciar ben as palabras en imitación pero dentro da súa linguaxe espontánea substitúenas ou omiten), prodúcese no nivel perceptivo e organizativo, é dicir, nos procesos de discriminación auditiva, afectando os mecanismos de conceptualización dos sons e á relación entre significante e significado (non teñen unha representación mental do son).

Fonte: CCIPLA

 

Ligazóns de interese:

Fonética e Fonoloxía en Galego (Cadros de fonemas vocálicos e consonánticos)

CCIPLA

Orientación Psicolóxica

Logopedia e máis 

Trastornos do Sons da Fala 

Fonema.

 

Trastorno específico da linguaxe

O TEL (Trastorno específico da linguaxe) é unha patoloxía que engloba un conxunto de dificultades na adquisición da linguaxe expresiva e comprensiva. Todo iso, sen que existan déficit neurolóxicos, cognitivos, sensoriais, motores ou socio-familiares.  Os nenos e nenas con TEL teñen un nivel de linguaxe inferior segundo a súa idade cronolóxica. Pero manteñen un desenvolvemento normal no resto de funcións.

As dificultades maniféstanse en todas as modalidades da linguaxe, tanto oral como escrito. Existindo un vocabulario reducido, dificultades na organización do discurso e un uso deficiente das estruturas gramaticais.

Tipos de TEL

TEL expresivo: limitacións na produción da linguaxe sen que existan dificultades na comprensión. A produción da linguaxe é fluída pero a articulación é distorsionada.

TEL mixto: existen dificultades tanto na comprensión como na expresión da linguaxe.

TEL léxico-sintáctico: existen dificultades léxicas, morfolóxicas e de evocación de palabras. A articulación da linguaxe é adecuada, así como a fluidez, aínda que podería existir “seudo-tatexo” ocasional. Existe ademais unha deficiente comprensión de enunciados complexos.

TEL semántico-pragmático: existen severas dificultades de comprensión de enunciados complexos e do discurso. Ademais, tamén existen dificultades no desenvolvemento semántico (tempos verbais, pronomes…), así como dificultades na recuperación léxica. O fala é fluída, e a articulación normal. Caracterízase, especialmente, por dificultades a nivel pragmático en relación á función conversacional (ecolalias, circunloquios, estereotipias verbais…).

Fonte: Alba Jiménez Zumaquero

Guía TEL Galicia

River

yoapoyoaltel.com

Xogos da linguaxe

A comunicación en xeral, e a linguaxe oral en particular, é unha actividade imprescindible e a súa importancia nótase xa desde os primeiros meses da nosa vida. Unha estimulación da linguaxe adecuada permite potenciar o desenvolvemento de todas as habilidades durante a infancia. Tamén axuda no desenvolvemento intelectual, contribuíndo ao mesmo tempo ao desenvolvemento cognitivo e unha adecuada expresión de emocións, ideas e sentimentos.

Lateralidade

O adecuado desenvolvemento da lateralidade é fundamental para unha correcta aprendizaxe da lectoescritura, a elaboración do esquema corporal e a organización das referencias espaciais dereita-esquerda.

 

 

 Artigo sobre lateralidade 

 Xogos de nocións espaciais